เมื่อวานนี้ได้พูดถึงการพัฒนาการสื่อสารว่าให้ “ถามจริง ตอบตรงกัน” ก็จะมีการสื่อสารที่ดีขึ้นได้ เลยเกิดความคิดขึ้นว่า สมมติว่ามีคนถามต่อว่าแล้วมีหลักปฏิบัติสำหรับเรื่องนี้หรือไม่ คิดสักพักก็คิดถึงประโยคนี้ขึ้นมาได้ว่า
Do it early, Do it often
ถ้าอะไรที่ต้องทำเราก็ควรจะเริ่มทำมันให้เร็วที่สุด แล้วก็ถ้ามันเป็นสิ่งที่ดีเราก็ควรทำมันบ่อย ๆ ง่าย ๆ แค่นี้เอง
มีตัวอย่างหนึ่งว่า ผมขอให้น้องสองคน จัดประชุมอันหนึ่งขึ้นเพื่อ prioritize งานที่จะเข้าบนบอร์ด ซึ่งจะต้องเชิญคนจากหลายฝ่าย โดยเฉพาะ จากฝ่าย Support จนถึงวันก่อนหน้าที่จะประชุมกันอยู่แล้ว invitation ก็ยังไม่ถูกส่งออกไป กว่าจะถูกส่งจริง ก็เย็นของวันนั้น สุดท้าย หัวหน้าฝ่ายนั้นก็ไม่สามารถเข้าร่วมได้ โดยส่งตัวแทนมา นี่เป็นตัวอย่างของการไม่ do it early ซึ่งถ้ามีการส่งเร็ว หัวหน้าฝ่ายนั้นก็อาจจะเข้าร่วมก็ได้
การทำงานจริงนั้น มีทั้งงานที่เราอยากหรือชอบที่จะทำ และไม่อยากหรือไม่ชอบ แต่ปัญหาคือ งานเหล่านั้นจำเป็นทั้งสิ้น สิ่งที่คนส่วนทำก็คือเอางานที่ชอบมาทำก่อน แล้วก็ไม่สามารถทำงานที่ไม่ชอบให้สำเร็จลุล่วงได้ ผลงานของเขาเหล่านั้นจึงไม่คงเส้นคงวา ถ้าชอบก็ดีไป ถ้าไม่ชอบก็แย่เลย วิธีการทำงานที่จะได้ผลสำเร็จมากกว่าคนอื่น จึงไม่ใช่การโฟกัสที่งานที่เราชอบ แต่เป็นการหาทางทำงานที่เราไม่ชอบให้ลุล่วงได้เร็วและง่าย เพื่อจะมีเวลาทำงานที่ตนเองชอบได้มากขึ้นนั่นเอง
วิธีการที่เป็นที่ยอมรับในการ ทำงานที่ไม่ชอบให้ลุล่วงคือ การเริ่มทำมันให้เร็วที่สุด ในขณะที่มันยังไม่เป็นงานด่วน เพื่อให้แรงกดดันยังไม่เกิดขึ้นมาก แล้วทำมันให้บ่อยที่สุดเท่าที่ทำได้ เหตุผลเพราะ เมื่อเป็นงานที่เราไม่ชอบ การทำมันต่อเนื่องนานไปจะทำให้เราล้า และหมดแรง แต่ถ้าเราทำมันน้อย ๆ แต่บ่อยขึ้น จะทำให้เรา คุ้นชิน และไม่เกิด แรงต้านจนเกินไป
