หลายคนมีความซาบซึ้งในอไจล์ โดยเฉพาะเรื่องความยืดหยุ่น หรือ Flexibility เลยกลายเป็นคนติดปากว่า “อะไรก็ได้” เพราะคิดว่าเป็นคนง่ายๆ อะไรก็ได้ น่าจะแสดงถึงความ flexible และเป็นอไจล์ แต่ความจริงแล้วตรงกันข้ามเลย
“เซนโนริคิว อาจารย์เซนผู้เชี่ยวชาญในการชงชา ปรารถนาที่จะแขวนกระเช้าดอกไม้ไว้บนเสาต้นหนึ่ง ท่านจึงได้เรียกช่างไม้คนหนึ่งให้มาช่วย โดยท่านเป็นคนชี้กำหนดที่ที่จะแขวนกระเช้าดอกไม้ใบนั้น สูงอีกหน่อย ต่ำลงหน่อย ไปทางขวา ไปทางซ้าย จนกระทั่งได้จุดที่เหมาะสมอย่างแท้จริง “นั่นแหละที่ตรงนั้นแหละ” เซนโนริคิวกล่าวขึ้นในที่สุด
ช่างไม้ผู้นั้นต้องการที่จะทดสอบอาจารย์เซน จึงแอบทำเครื่องหมายที่จุดนั้นไว้ แล้วแกล้งทำเป็นลืม และถามอาจารย์เซนโนริคิวใหม่ว่า ที่ตรงโน้นใช่ไหม? “หรือว่าที่ตรงนั้น?” ช่างไม้ถามไปก็ชี้ไปยังที่ต่างๆ บนเสาต้นนั้น
แต่ความรู้สึกทางสัดส่วนของอาจารย์เซนผู้เชี่ยวชาญการชงชาท่านนี้ ช่างถูกต้องครบถ้วนอย่างไม่มีที่ติ ช่างไม้ชี้ไปเรื่อยๆ จนกระทั่งไปถึงจุดที่ท่านได้กำหนดไว้แต่แรกแล้วนั่นเอง ที่ท่านเซนโนริคิวได้ให้คำรับรองว่าถูกแล้ว ถูกแล้ว
ถ้าหากอาจารย์เซนโนริคิว เป็นคนประเภท “อะไรก็ได้” แม้ช่างไม้ก็คงอดไม่ได้ที่จะต้องยิ้มเยาะท่าน”
ปล่อยวางอย่าง เซน, ละเอียด ศิลาน้อย, 2534
ความเป็นคนง่าย กับมักง่าย นั้นห่างไกลกันนัก
