วันก่อนได้ฟังเพลงนี้ทางสถาณีวิทยุแห่งหนึ่ง นึกขึ้นมาได้ว่ารุ่นหลังทั้งหลายคงมีคนได้ฟังน้อยคน และคนที่ได้ฟัง ถ้าไม่ได้ร่วมในประวัติศาสตร์ช่วงนั้นคงไม่ค่อยจะเข้าใจว่าเพลงมีเนื้อหามาจากอะไร เพลงนี้เป็นเพลงที่ถูกใช้เป็นชื่อชุดในลำดับที่ 6 ซึ่งออกในปลายปี 2528 หลังเหตุการณ์กบฏ(ปฏิวัติล้มเหลว) ของกลุ่มทหารนอกราชการ
ถ้าเราลองฟังสิ่งที่อยู่ในเนื้อเพลง ไม่ว่าจะเป็น เรื่องข้าว เรื่องน้ำมันและก๊าซธรรมชาติในอ่าวไทย หรือ เรื่องสิ่งทอ ก็ยังไม่หายไปไหน ยังวนเวียน เปลี่ยนรูปร่าง แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือ คนไทยส่วนใหญ่ก็ยังเป็นผู้ถูกกระทำเหมือนเดิม และข่าวสารข้อมูลก็ยังถูกปิดกั้นอยู่เหมือนเดิม ในสังคมนี้
ในตอนท้ายของเพลง ประโยคที่บอกว่า “เขาไม่ใช่พันธุ์แม่พันธุ์พ่อกลัวญาติเขาทำไม” มันช่างโดนใจ หลังจากทำงานร่วมกับชาวต่างชาติมาหลายปี ผมกล้าพูดว่า ความสามารถของคนไทย ไม่ได้เป็นรองชาติใด ที่สำคัญเรามีความเป็น ทีมเวิร์คสูงกว่า หลายชาติด้วยซ้ำ ที่กล้าพูดอย่างนี้เพราะ เจ้าตัวคนต่างชาติ พูดเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า เราทำงานเป็นทีมได้เก่งกว่าเขาจริงๆ
ส่วนตัวของผมเชื่ออย่างแท้จริงว่า อไจล์นี่แหละจะเป็นแนวทางที่จะทำให้ซอฟแวร์ไทย ไปสู่เวทีโลกได้ เพราะเราเก่งด้านการทำงานเป็นทีมอยู่แล้ว เมื่อมีรูปแบบการทำงานเป็นทีมที่มีประสิทธิภาพของอไจล์ เราก็จะสามารถไปแข่งขันในเวทีโลกได้ไม่แพ้ชาติอื่น
“..ให้เป็นมวยมิใช่มวยล้ม
มวยไทย ไทยนิยม
อเมริโกย แน่บกลับไป”
อย่ามัวแต่ตามก้นฝรั่งกันอยู่เลย เราเป็นที่หนึ่งได้ในแบบของเราเองนะ
