คราวก่อนเขียนเรื่อง เมตตาบารมี ไว้ วันนี้นึกได้ว่า ไม่ได้พูดเรื่อง อภัยทานไว้ด้วย วันนี้เลยมาต่อให้ครบ
การสร้างเมตตาบารมีนั้น จะไม่สามารถทำได้เลยหากผู้บำเพ็ญไม่รู้จักการให้อภัย มีการให้คำนิยาม การให้อภัยไว้ว่า
อภัยทาน คือ การสละอารมณ์โกรธเป็นทาน ให้อภัย ไม่จองเวร สละอารมณ์โกรธพยาบาทให้ขาดออกจากใจ
จะเห็นว่า การจะให้อภัย หรือ สร้างอภัยทานนั้นไม่ใช่ของง่าย จะต้องมีอารมณ์โกรธก่อน คนเราอยู่เฉยๆ นั้นโกรธไม่ได้ต้องมีอะไรมากระทบก่อน แล้วสิ่งกระทบนั้นเราต้องไม่ชอบ แล้ว เราต้องการปัดให้พ้นไปแต่ปัดไม่ได้ จึงจะโกรธได้
เสร็จแล้วหลังจากโกรธแล้วเราต้องสละ ไม่ยึดอารมณ์โกรธนั้นไว้ ปล่อยไป ให้อภัย ไม่จองเวร จึงจะสามารถเกิดเป็น อภัยทานได้
เห็นไหมว่ามันยากมากเลยที่จะสร้างทานนี้ ไม่เหมือน อามิสทาน ที่ให้เป็นเงินหรือสิ่งของ อันนั้นง่าย แค่ไปเอาของเอาเงินไปให้ก็ได้แล้ว พออยากก็ทำได้ แต่อภัยทานนี้ทำไม่ง่าย แต่มีเหตุมากระทบก่อน จึงจะมีโอกาสได้ทำ เพราะทำได้ยากนี้เอง จึงเป็นทานใหญ่ สร้างให้เกิดบารมีที่สำคัญคือ เมตตาบารมี
อย่างที่บอกว่า เพราะมันทำได้ยาก เมื่อมีใครหรืออะไรมาทำให้เราโกรธเราต้องขอบคุณเขาให้มาก เพราะไม่อย่างนั้นแล้วไหนเลยเราจะได้มีโอกาสทำทานใหญ่อย่าง อภัยทานได้
