ผมถูกสอนมาเสมอว่า คนเราทุกคนแบ่งแยก คนดีคนเลว ตามประโยชน์ที่เราได้รับจากเขา ถ้าเขาทำประโยชน์ให้เรา เขาก็เป็นคนดี เพลงๆ นี้ ประภาส ชลศรานนท์ หรือพี่จิกของเรา แต่งไว้ได้อย่างลึกซึ้ง และเต็มไปด้วยความหวัง แม้ว่าโลกเราจะเป็นอย่างนี้ แต่เราก็ยังคงสามารถอยู่อย่าง “รู้สึกสบายดี” ได้ง่ายๆ ก็เพียงแค่

“หิวก็หาเอา ป่วยตัวร้อนก็นอนไว
เหงาก็พบคน โลกสับสนมีเยอะไป
เพลียก็ตรงไป เก็บโลกสดใสไว้บนเตียง”

เมื่อผมถามว่า unit test คืออะไร คำตอบที่ได้มามักเป็นว่า “เทสที่ทำโดย developer” ซึ่งก็ไม่ผิดนัก แต่ถ้าถามต่อว่า unit ในชื่อของมันหมายถึงอะไร ก็มักจะได้รับคำตอบ เป็นความงงงวย แล้วตอบว่าไม่รู้ บ้างก็เดาไปว่า class บ้าง method บ้าง ซึ่งไม่ค่อยจะถูกต้องนัก และถ้ากลับไปดูนิยามเดิม ที่บอกว่า มันคือ module ซึ่งก็คือ ไฟล์ ในภาษาแบบ procedural แล้ว ก็ไปกันใหญ่
อ่านเพิ่มเติม →

ได้ยินหลายคนบ่นมาเข้าหูนานแล้วว่า เม้นต์นี้เม้นต์โน้นใน Facebook หายไป จนกลายเป็นดราม่ากันก็หลายที่หลายหน วันนี้เจอเข้ากับตัวเอง จังๆ เกือบจะด่าเจ้าของเขาแล้ว แต่..

เหลือบไปเห็นอะไรแปลก ตรงมุม อ๊ะ นี่ feature ใหม่อีกละ ท่าทางจะต้องปรับตัวอีกแล้ว เพราะ facebook เขาไม่เคยปรับให้เข้ากับเรา มีแต่เราต้องปรับตัวให้เข้ากับเขาเอง แหะ

ใครที่เห็นเม้นต์ตัวเองหาย ฝากดูด้วยว่า เป็นเพราะตรงนี้หรือเปล่านะครับ

การทำงานเป็นทีมเวิร์คนั้นมีลักษณะอันหนึ่งที่น่าสนใจคือ การที่คนในทีมช่วยเหลือกัน ซึ่งการจะเกิดขึ้นได้ไม่ใช่แต่คนจะช่วยต้องเสนอตัวเท่านั้น แต่คนได้รับต้อง “ร้องขอ” อีกด้วยทำไมจึงเป็นเช่นนั้น?
อ่านเพิ่มเติม →

เมื่อราว 10 ปีก่อน ผมใช้ Tool ตัวหนึ่งในการจัดการโปรเจ็คอไจล์โปรเจ็คแรกๆ ของผม ซึ่งขอไม่บอกนะครับว่ามันชื่อ Jira ผมพบว่า เจ้า tool ตัวนี้มันทำอย่างหนึ่งไม่ได้ คือการ จัดเรียง item ตาม status ซึ่ง จากการค้นก็พบว่า มีคนที่มีปัญหาเดียวกันอยู่พอสมควร จึง follow issue นี้ไว้แล้วรอว่า เมื่อไหร่ feature นี้จะถูกเพิ่มเข้าไปใน tool ตัวนี้
อ่านเพิ่มเติม →

วันนี้ได้มีโอกาสพบปะกับฝ่ายการตลาดจากบริษัทชั้นนำด้านอไจล์ท่านหนึ่ง ได้เปิดกะโหลก หลายเรื่องเลยทีเดียว
อ่านเพิ่มเติม →

หลายคนจะรู้สึกน้อยใจเวลาที่หัวหน้างานไม่ค่อยให้โอกาส แต่ถ้าลองคิดในทางกลับกันว่า ถ้าหากเขาให้โอกาสเรามากเหลือเกิน ความกดดันจะเพิ่มมากขึ้นสักเท่าใด
อ่านเพิ่มเติม →

อไจล์นั้น เรียบง่าย แต่ความจริงไม่ง่าย เหตุเพราะอไจล์มีความสับสนในตัวเองอยู่มาก ทำไมน่ะหรือ?
อ่านเพิ่มเติม →

ลาก่อนเพื่อนแก้ว สู่สุขคตินะ

นิทานเซ็น เล่าโดย .. ท่านพุทธทาสภิกขุ เรื่อง น้ำชาล้นถ้วย จาก http://www.buddhadasa.com/zen/zen01.html

เรื่องที่หนึ่ง ซึ่งไม่อยากจะเว้นเสีย ทั้งที่ เคยเอ่ยถึงแล้ว วันก่อน คือ เรื่อง น้ำชาล้นถ้วย คือว่า อาจารย์ แห่งนิกายเซ็น ชื่อ น่ำอิน เป็น ผู้มีชื่อเสียง ทั่วประเทศ และ โปรเฟสเซอร์ คนหนึ่ง เป็น โปรเฟสเซอร์ ที่มีชื่อเสียง ทั่วประเทศ ไปหา อาจารย์น่ำอิน เพื่อขอศึกษา พระพุทธศาสนา อย่างเซ็น ในการต้อนรับ ท่านอาจารย์ น่ำอิน ได้รินน้ำชา ลงในถ้วย รินจนล้นแล้วล้นอีก โปรเฟสเซอร์ มองดูด้วยความฉงน ทนดูไม่ได้ ก็พูดโพล่งออกไปว่า “ท่านจะใส่มัน ลงไปได้อย่างไร” ประโยคนี้ มันก็แสดงว่า โมโห ท่านอาจารย์ น่ำอิน จึงตอบว่า” ถึงท่านก็เหมือนกัน อาตมาจะใส่อะไร ลงไปได้อย่างไร เพราะท่านเต็มอยู่ด้วย opinions และ speculations ของท่านเอง” คือว่า เต็มไปด้วยความคิด ความเห็น ตามความ ยึดมั่นถือมั่น ของท่านเอง และมีวิธีคิดนึก คำนวณ ตามแบบ ของท่านเอง สองอย่างนี้แหละ มันทำให้เข้าใจ พุทธศาสนาอย่างเซ็น ไม่ได้ เรียกว่า ถ้วยชามันล้น
อ่านเพิ่มเติม →